🎥 Yalı Çapkını Özlenen Bölümler – 68. Bölüm | En Büyük Şükür Sebebim 🎬

Yeni bölümün sabah ışıklarıyla başlıyoruz. Ev, yine sakin; fakat kalpler hızla atıyor. Sahnemiz Seiran’ın uyanışıyla açılıyor. Yavaşça gözlerini aralayan Seiran, yeni güne hazırlanıyor; kıyafetini değiştiriyor, odadan sessizce çıkıyor. Ferit ise derin bir uykuda, habersiz. Ta ki beklenmedik bir ziyaretçi kapıyı çalana kadar…

Kapı zili çalıyor, kapıcı heyecanla bildiriyor: “Bir mesajınız var.” Ferit uyandığında, koridorda bekleyen Abidin’i görüyor. Elinde bir zarf ve içinde kimsenin tanımadığı bir telefon. Merak karışık bir sessizlik… Abidin diyor ki: “Birine ait değil, sadece bırakıldı…” Ferit soğukkanlı: “Kendim hallederim.”

Bu noktada ikinci bir hamle yapılır: “Telefon şifreli, belki bir uzmanla açtırmalıyız.” Ama Ferit burada durdurur: “Şifreli olması, benim görmem gereken bir içerik olduğunun göstergesidir.” Abidin ona bakar, sessiz.

Ferit, adımlarına güvenerek odasına döner. Girmeden önce telefonu açar, tanıdık bir kod girer. Ekranda belirir:

“Kimseye güvenme. En yakınındakiler bile tehlikeli olabilir. Sana her şeyi anlatacağım ama bir şartla. Hazırlan; dışarı çıkman gerekecek. Yönergeleri yakında alacaksın.”

Bu mesaj, ruhunu sarmalarken, Ferit sessizce ilerleyip Seiran’ın hazırladığı muhteşem kahvaltı sofrasına katılır. An’a huzur hâkim olsa da Ferit’in aklı hâlâ orada değil; zihin tam anlamıyla alarma geçmiş.

Geçmişe kısa bir dönüşte Ferit’in arabasının bagajında bulduğu küçük bir kavanoz görülür. Üzerindeki notta yazanlar merak uyandırıcıdır:

“Bu şifreyi daha sonra kullanacaksın.”
Ferit, bir kez daha o küçük nesneyi cebine yerleştirip geri yürür.

Sahne kesilir, Gülgün’ün salonuna gelir. Bir telefon çalar. Gülgün, telefonu alır. Arayanın sesiyle titrer: Maide!

“Gülgün, beni tanıyamadın mı?”
Gülgün titreyerek: “Yaptıklarınızı yaptım…”
Maide’nin sesi derinden gelir:
“Kocanı karıştırma. Onu ben korurum… ama oğlun tehlikede. İstediğim şey gerçekleşmezse hesabını bil.”
Bu cümlelerle Maide, karşısındakine neyi kaybetmenin ne demek olduğunu hatırlatıyor:
“Ben bir annenin acısı ve gücüyüm…”
ve ardından buluşmanın yerini bildirir.

Bir diğer sahne dışarıda, uzak bir kasabada. Safet ve Tarık, Tayar’ın villasının önünde bekliyor. Tayar bir motor getiriyor Tarık’a.

“Aheste ol, meseleler yakında başlıyor.”
Tarık endişeli: “Neler oluyor? Ne istiyor?”
Tayar soğuk: “Şimdilik her şey bekleyebilir. Sıradaki adımlar netleşecek.”
Tarık, Safet’e fısıldar: “Güvenmiyorum. Söylediklerimiz bizim aramızda kalsın.”

Geri dönüyoruz mansiyon kahvaltısına. Seiran, Ferit’e döner:

“Başka bir doktora gitmek istiyorum.”
Ferit şaşırır: “Neden? Bir sorun mu var?”
Seiran nazikçe: “Sadece emin olmak istiyorum. Başka bir doktorda kontrol… yanlış bir şey yok ama…”
Agır sessizlikten sonra, Seiran yüzünü çevirir:
“Sadece kendi başıma gitmek istiyorum.”
Bu cevap, Ferit’in içine işler. Gözlerini ondan koparmadan:
“Söyle bana. Seninle gizlenmiş ne var? Ne oluyor?”
Seiran başını öne eğer, duraksar. Sonunda sessiz bir nefesle söyler:
“Sırtımda kalıcı izler kalabilirmiş. Bu izler bana geçmişimi hatırlatır. Başka bir doktorda görmek istiyorum…”
Ferit, elini onun eline koyar, yumuşakça konuşur:
“Seni koruyacağım. Güvenliği artıracağım.”
Seiran hafifçe gülümser, ama gözlerinde hâlâ endişe vardır.

İşte o anda telefonun yeni bir mesajı gelir:

“30 dakika içinde evi terk et. Kimseden bahsetme. Yönerge gönderilecek.”
Ferit, sabırla Seiran’a ilacı verir, o sırada Suna içeri girer. Ferit sessizce dışarı çıkar.

Abidin’i çağırır ve net bir plan ister: “Seiran’ı hastaneye götüreceğiz. Ona eşlik edecek iki korumalı araç hazırla. Başka herkes için bunu saklı tut.”
Abidin kısa ve net: “Anlaşıldı. Ama annen de çıktı…”
Ferit duraksar: “Nereye gitti o zaman?”
Abidin omuz silkercesine: “Ben de bilmiyorum.”

Ferit, arabaya atlar. Mesajdaki gizli lokasyon belirdiğinde “Kim bu adam?”, içini kemirirken keskin bir kararla arabada silah arıyor ve ceplerine sıkıştırıyor.

Bir sonraki sahne: Seiran iki araçla yola çıkarken onlara Tarık, motosikletiyle sessizce takip ediyor. Ne için? Sekteci tehdit mi, kurtarıcı mı, yoksa…?

Gülgün’ün buluşmasına geliriz. Maide onu karanlık bir mekânda karşılar. Sesi tüm mekâna yayılıyor:

“Karşımda durabiliyor musun hâlâ?”
Gülgün dimdik: “Oğlum ve kocam için korkmamayacağım.”
Maide’nin teklifi şok edicidir:
“Hatuk’u getir. İntikamı burada bitecek, yoksa senin çocuğun bedel öder.”
Gülgün çaresizlik içinde: “Nasıl yapmamı istiyorsunuz?”
Maide’nın kararı kesindir:
“Seçenek sende. Yoksa senin hatanla oğlun öder.”

En tepede, finaller başlıyor. Final sahnede, Ferit bir kafede beklemektedir. İçeri girer. Göz ucuyla bakar. Karşı masada bir adam şapkasının gölgesinde oturmuştur. Yaklaşır. Sessizlik. Derken şapka kaldırılır: Safet. Ferit’in tanı vajina hissiyatı karışmıştır. Öfkeyle üzerine yürür.
Safet titrer:

“Sen beni dövme. Verilecek bilgiler var. Seiran’ın kaçıranlar yeniden harekete geçiyor.”
Ferit yerinde durur, yavaşça ama kararlı:
“Her şeyi anlat. Bana güvenebilirsin.”
Safet gözlerinden kaçarcasına:
“Eğer Suna’yla konuşmazsam bir şey söylemem. Onun da canı tehlikede.”
Ferit huzursuz:
“Getirirsem onu… ne olacak?”
Safet’a umut doğuyor:
“Sadece ben ve Suna olsun. Yarın burada olsun. Aksi halde sessizlik.”
Ferit duraksar ama onay verir. Safet’ın gözü parlar:
“Ona anlat. Kardeşinin ve onun için yapılıyor. Gelecektir.”
Ferit başını sallayarak uzaklaşır.

🌌 Bölüm Sonu: DİZİNİZİN SIRRI…

• Safet gerçekten bir kurtarıcı mı, yoksa oyun kuran mı?
• Maide’nin karanlığı, Gülgün’ü nasıl sarmalayacak?
• Seiran’ın geçmişi ve acısıyla ilgili ortaya çıkacak sırlar neler?
• Tarık, bu oyunun bir parçası mı, yoksa yeni dönem mi başlıyor?